Borç servisi kapsama oranı iş, devlet ve kişisel finansta kullanılır. Kurumsal finansman bağlamında, borç servisi karşılama oranı (DSCR), bir şirketin mevcut borç taahhütlerini yerine getirmek için mevcut nakit akışının bir ölçümüdür. Yatırımcılar, bir şirketin borçlarını ödeme kabiliyetini DSCR aracılığıyla öğrenebilirler.
DSCR hesaplayıcımız (DSCR) ile şirketinizin borç servisi karşılama oranını hesaplamak kolaydır.
Aşağıdaki alanlara bilgilerinizi girin ve ardından "Hesapla"ya basın.
Bir yatırım mülkü veya şirketle ilgili risk seviyesini değerlendirirken, ticari borç verenler, borç servisi karşılama oranına veya DSCR'ye çok dikkat etmelidir. Borç veren, DSCR'yi hesaplayarak, bir bina veya şirket tarafından üretilen net gelirin, ilkeye ek olarak ücretler ve faiz dahil olmak üzere kredi geri ödemelerini kolayca finanse edip etmeyeceğini belirleyebilir.
DSCR, firmanızın ürettiği nakit akışı miktarına dayalı olarak bir kredi için yetkilendirilmeniz gerekip gerekmediğini ve kredi masraflarını karşılamaya yeterli olup olmadığını analiz etmek için kullanılan bir finansal istatistiktir. Bu, DSCR'yi potansiyel işletme krediniz için önemli kılar.
Borç verenler sıklıkla 1.25 veya daha yüksek bir DSCR isterler çünkü daha yüksek bir oran daha düşük bir risk düzeyine işaret eder. Öte yandan, bazı borç verenler daha düşük bir DSCR'yi tolere etmeye istekli olabilirken, diğerleri daha yüksek bir oran talep edebilir.
Borç Servisi Karşılama Oranı (DSCR): Ne Anlama Geliyor?
DSCR, bir ülkenin devlet finansmanı açısından dış borcunun yıllık faiz ve anapara ödemelerini tamamlamak için ihtiyaç duyduğu ihracat karı miktarıdır. Kişisel finans bağlamında, banka kredisi memurları, gelir mülk kredilerini hesaplamak için bu oranı kullanır.
İster kurumsal finansman, ister kamu finansmanı veya kişisel finans bağlamında olsun, borç-hizmet karşılama oranı, belirli bir gelir düzeyinde borç ödeme kapasitesini gösterir. Faiz, anapara, batan fonlar ve kira ödemeleri dahil olmak üzere bir yıl içinde ödenmesi gereken borç yükümlülüklerinin tutarı net faaliyet gelirinin katları olarak belirtilir.
Borç verenler, bir krediyi onaylamadan önce borçlunun DSCR'sini değerlendirecektir. Birden az bir DSCR, negatif nakit akışı gösterir; bu, borçlunun mevcut borç yükümlülüklerini yerine getirmek için muhtemelen ek borç alması gerekeceği anlamına gelir.
Örneğin, 0.95'lik bir DSCR, net işletme gelirinin yalnızca yıllık borç ödemelerinin %95'ini karşılamaya yeterli olduğunu gösterir.
Bu, projenin finansal sürdürülebilirliğini sürdürmek için borçlunun kendi tasarruflarından aylık olarak para çekmesini gerektirecektir. Birçok borç veren negatif nakit akışına karşı çıksa da, diğerleri borçlunun gelirlerine ek olarak önemli varlıkları olması koşuluyla buna izin verir.
Borç-hizmet karşılama oranı 1.1 gibi çok düşükse ve nakit akışındaki küçük bir düşüş bile kredinin temerrüde düşmesine neden olabilirse kuruluş savunmasızdır.
Borç verenler, çeşitli durumlarda kredi ödenmemiş durumdayken borçlunun belirli bir minimum DSCR'yi korumasını bekleyebilir. Birkaç anlaşma, bu şartın altına düşerse bir borçluyu temerrüde düşürebilir. DSCR 1'den büyükse, bu, ister kişi, ister işletme veya devlet olsun, kuruluşun mevcut borç taahhütlerini ödemek için yeterli gelire sahip olduğu anlamına gelir.
Makroekonomik koşullar, bir borç verenin talep edebileceği en az DSCR üzerinde bir etkiye sahip olabilir. Kredi elde etmek daha kolaydır ve kredi verenler, ekonomi iyi durumdayken daha düşük borç-gelir oranlarıyla daha bağışlayıcı olabilir.
Daha az nitelikli borçlulara borç verme eğilimi, tıpkı 2008 mali krizine giden yıllarda olduğu gibi, ekonominin istikrarını etkileyebilir. Subprime borçlular, çok az inceleme ile kredi, özellikle ipotek elde edebildiler. Bu alacaklılar önemli sayıda temerrüde düşmeye başlayınca, onları finanse eden finans kurumları çöktü.
Faiz Kapsama Oranı ve DSCR
Faiz karşılama oranı, bir işletmenin operasyonel kazançlarının, faiz dahil olmak üzere belirli bir süre boyunca tüm taahhütlerini yerine getirmek için ne sıklıkta yeterli olacağını gösterir. Bu genellikle bir oran olarak belirtilir ve yıllık olarak hesaplanır.
Faiz karşılama oranını hesaplamak için, tanımlanan dönemin FVÖK'ünü aynı dönemde ödenmesi gereken toplam faiz tutarına bölmeniz yeterlidir. Bazen net işletme geliri veya işletme kârı olarak da adlandırılan FVÖK, kira, ürün maliyeti, navlun, işçilik ve kamu hizmetleri gibi genel gider ve işletme maliyetlerinin düşülmesiyle üretilir. Bu rakam, işletmeyi çalışır durumda tutmak için gerekli tüm masraflar düşüldükten sonra mevcut nakit miktarını gösterir.
Bir şirket finansal olarak ne kadar sağlamsa, FAVÖK'ün faiz ödemelerine oranı da o kadar yüksek olur. Bu önlem, borç verenler tarafından istenebilecek anapara ödemelerini göz ardı ederek yalnızca faiz ödemelerini dikkate alır.
Borç servisi kapsama oranı biraz daha kapsamlıdır. Bu gösterge, bir şirketin, batan fon katkıları da dahil olmak üzere, belirli bir süre boyunca gerekli asgari anapara ve faiz ödemelerini yapma kabiliyetini değerlendirir.
FAVÖK, net faaliyet gelirini hesaplamak için belirlenen dönem için ödenmesi gereken anapara ve faiz ödemelerinin toplam tutarına bölünür. Anapara ve faiz ödemelerini hesaba katması nedeniyle, DSCR bir şirketin mali sağlığının biraz daha güçlü bir ölçüsüdür.
Borç servisi karşılama oranı 1.00'den az olan bir firma, her iki durumda da mütevazı borç giderlerini karşılamak için yetersiz gelir elde eder. Bu, riskli bir yatırım veya yönetim stratejisidir, çünkü ortalamanın altında kısa bir gelir dönemi bile felakete yol açabilir.
Özel Hususlar
Faiz karşılama oranı, şirketin borçlarını geri ödeme kabiliyetini zımnen göz ardı ettiği için kusurludur.
Uzun vadeli borç ihraçlarının çoğunda, faize benzer finansal gereksinimleri olan amortisman hükümleri vardır ve batan fon gereksiniminin karşılanmaması, iflasla sonuçlanabilecek bir temerrüttür. Sabit ücret karşılama oranı, bir şirketin borcunu geri ödeme olasılığını belirlemek için kullanılan bir ölçüdür.
Borç Servisi Karşılama Oranı (DSCR) ne şekilde belirlenir?
Net operasyonel gelirin toplam borç servisine bölünmesiyle, borç servisi karşılama oranı (DSCR) hesaplanır (bir kredinin anapara ve faiz ödemelerini içerir). Örneğin, bir şirketin net işletme geliri 100,000 ABD Doları ve toplam borç hizmetinde 60,000 ABD Doları olsaydı, DSCR'leri 1.67 olurdu.
DSCR hangi amaca hizmet eder?
DSCR, işletmeler ve bankalar arasındaki kredi sözleşmesi müzakerelerinde sıklıkla kullanılan bir göstergedir. Örnek olarak, bir kredi limiti talep eden bir işletmenin DSCR'sini en az 1.25 tutması gerekebilir.
Bu gerçekleşirse, borçlunun kredide temerrüde düştüğü değerlendirilebilir. DSCR'ler, bankaların risklerini yönetmelerine yardımcı olmanın yanı sıra, analistlerin ve yatırımcıların bir şirketin finansal gücünü değerlendirmelerine yardımcı olabilir.
Bir DSCR'yi Güçlü Yapan Nedir?
Şirketin sektörü, rakipleri ve gelişim aşamasının tümü, neyin "iyi" bir DSCR'yi oluşturduğunu etkiler. Örneğin, nakit akışı oluşturmaya yeni başlayan daha küçük bir işletme, örneğin, olgun ve köklü bir kuruluştan daha düşük DSCR beklentilerine sahip olabilir.
Öte yandan, 1.25'lik bir DSCR sıklıkla "güçlü" olarak görülürken, 1.00'in altındaki oranlar şirketin finansal zorluklar yaşadığını gösterebilir.
